Daar! Een Bever!!

Zaterdagavond, tussen acht en half negen: we zijn eigenlijk nog maar net onderweg als een van de twee gidsen naar de kant wijst: Daar! Een bever!!

We zijn ‘Fluisterend op zoek naar Bevers‘ in de Biesbosch bij Dordrecht, een activiteit van het Biesboschcentrum aldaar. A raison van 18 euro de man neem je plaats aan boord van een ‘fluisterboot’ die je in zo’n twee-en-een-half uur een deel van de Biesbosch laat zien met daarbij de kans om bevers te spotten.

En ja, we krijgen waar voor ons geld, want we zien maar liefst drie keer zo’n grote knager op enige afstand van onze boot. Het dier herkenbaar op de foto krijgen lukt vrijwel niet, met al die mensen die elkaar verdringen om niks te missen en het gegeven dat het dier maar even in beeld is voordat het onder water verdwijnt.

Maar goed, hieronder kun je hem net zien zitten tegen de kant aan, in het midden, achter dat verticale takje….

Bever, net wel/niet zichtbaar

Alsof het allemaal niet op kon zagen we ook nog een zeearend wegvliegen en – heel in de verte – een visarend. Dan wordt zo’n bruine kiekendief die over een rietveld scheerde bijna gewoon, net als die lepelaars boven de boot.

Beverburcht in het riet langs de kant

Op de terugweg wordt het al gauw te schemerig om veel te kunnen zien, maar ook zonder dieren is de Biesbosch prachtig als de zon in de verte ondergaat en de wereld kleiner en kleiner wordt.

Avond in de Biesbosch

Nijlgans op dode tak, een exoot die soms in de Biesbosch met de zeearend concurreert om nestruimte

Kleurenpracht op de Keukenhof

Gisteren naar de Keukenhof geweest. We hadden het eerste tijdslot gereserveerd, dat van acht uur, maar op dat tijdstip stroomden de touringcars met Duitsers, Polen en andere aardbolbewoners al aan en was het aansluiten in een behoorlijk lange rij voor de poort.

Keizerskronen en tulpen op de Keukenhof

Maar wat een kleur! Al die bloeiende tulpen en andere bolgewassen in allerlei tinten en allerlei vormen! En dat in een mooi en gevarieerd park met monumentale beuken en eikenbomen die net uitliepen met frisgroen blad. En onder de bomen golvende gazons met bloemperken. Waterpartijen met hier en daar fonteinen zorgden voor afwisseling.

Na een uurtje of twee werd ik een beetje ‘kleurenmoe’ en vond ik het eigenlijk genoeg. Genoeg visuele prikkels voor deze autist voor 1 dag. Bovendien kon je na tienen op sommige plekken al aardig over de hoofden lopen…gelukkig is het park best groot en waren er ook rustiger plekken.

Toen het nog rustig was….

Bij de souvenirshop waren de Wooden shoes vanaf 24 euro vijfennegentig. Wij hielden het daarom bij een miniatuurklompje voor thuis op tafel als blijvende herinnering aan de Keukenhof.

Best wel dure klompen!

Ik zag veel Indiërs trouwens, een teken – denk ik – dat ook een land als India zich na een lange periode van betrekkelijke stagnatie een zekere welvaart begint te ontwikkelen.

Tulpen en een molentje, veel hollandser wordt het niet…

Mooi om de Keukenhof gezien te hebben; als we nog eens gaan, doen we dat op een doordeweekse dag als de drukte misschien iets minder is…..

United – Verenigd in muziek – Playing For Change

Hele kleine paddenstoeltjes

In een kweekbak op de vensterbank in mijn keuken groeien hele kleine paddenstoeltjes. De sporen zaten wellicht al in de potgrond die ik gebruikt heb, of ze zijn komen aanwaaien ergens vandaan.

Ze zijn misschien 9 millimeter hoog. De zwammetjes komen ’s avonds op; de andere ochtend staat er alleen nog een dun steeltje….

In de bak heb ik trouwens Nachtschone gezaaid, een makkelijke tuinplant die ’s avonds en ’s nachts bloeit – vandaar die naam. Ik heb de witbloeiende variant; het zaad kreeg ik van mijn buurman 🙂

De natuur in april

Via onderstaande link kan de Natuurnieuwsbrief voor de maand april van het platform GROEN! natuurlijk gelezen worden, met interessante weetjes en mooie foto’s van de natuur in de lente.

https://www.groen-natuurlijk.nl/nnn

Schaap en kauwtje

Op de dijk achter ons huis lopen schapen; behalve meeuwen en mussen zie je in ons dorp aan zee ook heel veel kauwtjes.

Laatst zag ik vanuit mijn slaapkamerraam hoe een kauwtje op de kop van een schaap zat. De vogel pikte met zijn snavel in de vacht van het schaap en de laatste leek dat prima te vinden.

Ik veronderstel dat het kauwtje, op zoek naar voedsel, de kop van het schaap reinigde van allerlei parasieten, wormen en wormeneitjes. Hoe dan ook, het schaap liet alles toe en leek er zelfs van te genieten.

Een mooi gezicht vond ik het en een beetje Afrika in Nederland, want het deed me herinneren aan natuurdocumentaires over de Afrikaanse savanne, met beelden van koereigers op de lichamen van buffels en ander groot wild.

Hallelujah! Jesus loves sinners

Hallelujah! Jesus loves the drunkards and the whores and the queers.

Het is Gospel Night at the Stripclub en de zondaars verzamelen zich. Jezus is er ook en voordat hij weer vertrekt, legt hij 20 dollar aan de voeten van de man die niks heeft…

Een wandeling in Maassluis

Maassluis, een deel van de haven met op de achtergrond de Groote Kerk.

Maassluis, oud stadje in het vroegere Maasland werd gebouwd rond een oude spuisluis, de ‘Monstersche Sluis’. De waterweg het Scheur verbindt de haven van Maassluis met de Noordzee. Achter de haven staat de ‘Groote Kerk’ uit 1639, op een vroeger bastion dat de bewoners tegen de Spaanse vijand moest beschermen.

Wij lopen de ‘Stadswandeling Maassluis‘ van de ANWB, te openen via de Eropuit app van deze club, waarbij je op de plattegrond in de app je eigen locatie telkens ziet aangegeven. Handig, verdwalen is er op die manier nauwelijks meer bij! Het nadeel van zoiets is wel dat je constant op die telefoon loopt te turen, waardoor je te weinig oog hebt voor andere wandelaars, voorbijflitsende fietsers en stoepranden. Tja….

In het centrum van Maassluis met een grachtje.

Het oude centrum is klein, maar pittoresk. In het vroegere stadhuis uit de zeventiende eeuw huist nu het Sleepvaartmuseum. Maassluis was ooit belangrijk voor deze typische Nederlandse bedrijfstak en als bewijs daarvan liggen er in de haven verschillende erfstukken uit deze periode te pronken.

Oude sleepboot in de haven van Maassluis.

Er liggen ook een zeer gedateerde houten vissersboot uit Denemarken en een groot opleidingsschip van het Zeekadetkorps, een organisatie die jongelui laat proeven van een leven op het water.

Veel mooie, oude huisjes in en rond het centrum, sommige nog bewoond, andere inmiddels verbouwd tot restaurant of winkel.

Mooi oud huisje.

Het is nog te vroeg voor cappuccino, dus we lopen terug naar de auto en doen thuis een bakkie.Thuis lees ik op internet dat in de nacht voor onze wandeling een man is doodgeslagen in een straat vlak achter het centrum van Maassluis….

Het Hellinggat, de verbinding tussen de haven van Maassluis en Het Scheur.

Lotsbestemming

De ‘Dagelijkse Schrijfopdracht’ op het dashboard van mijn blog luidde gisteren:

Geloof je in de lotsbestemming?

Volgens mij is het woordje ‘de’ teveel in deze zin. ‘Geloof je in lotsbestemming’ is de correcte vraag.

Maar wat een vraag! Ik ben geboren en getogen op de BibleBelt en daarom zeer vertrouwd met het begrip Dubbele Predestinatie. Dit betekent dat God van te voren bepaald heeft wie er in de hemel komen en wie in de hel. Je lotsbestemming ligt hier dus voor eeuwig vast.

Woorden en gedachten schieten tekort als je over dit idee verder nadenkt. De mens is binnen deze opvatting volkomen onvrij en volkomen machteloos. God bepaald alles, de mens heeft niets in te brengen. En wat je doet tijdens je leven, welke beslissingen je ook neemt – alles staat van te voren vast. Zo stond ook de zondeval van Adam en Eva van te voren vast, God had bepaald dat het zou gebeuren en het gebeurde…..

Maar waar is dan de vrije wil van de mens? En wat is de zin van het alles? Laat ik erover ophouden, want mijn verstand schiet hier hopeloos tekort.

Het is trouwens wel typerend dat ik bij het woord lotsbestemming gelijk denk aan eeuwige lotsbestemming en niet aan een tijdelijk lot, aan geluk of ongeluk hier op aarde. Tja, dat zijn mijn christelijke roots, waarbij het leven snel voorbijgaat en ‘de dood ieder uur wenkt’ om een psalm te citeren, en daarna komt de eeuwigheid…..

Maar om een lang verhaal kort te maken, mijn antwoord op de vraag in de schrijfopdracht luidt:

Ik weet het niet! Ik heb geen idee! Het gaat mijn verstand te boven, ik moet het maar laten rusten.

Ik laat de vraag dus onbeantwoord.

Make you feel my love – het origineel van Bob Dylan

Ik hoorde onderstaande versie van een bekende song voor het eerst op Valentijnsdag. En een mooier Valentijnsliedje kan ik mij bijna niet voorstellen.

Bob Dylan schreef het en zette het voor het eerst op de plaat. De versie hieronder is ‘Take 1’, de eerste poging zeg maar, en had van mij zo op de plaat gemogen.