Daar! Een Bever!!

Zaterdagavond, tussen acht en half negen: we zijn eigenlijk nog maar net onderweg als een van de twee gidsen naar de kant wijst: Daar! Een bever!!

We zijn Fluisterend op zoek naar Bevers‘ in de Biesbosch bij Dordrecht, een activiteit van het Biesboschcentrum aldaar. A raison van 18 euro de man neem je plaats aan boord van een ‘fluisterboot’ die je in zo’n twee-en-een-half uur een deel van de Biesbosch laat zien met daarbij de kans om bevers te spotten.

En ja, we krijgen waar voor ons geld, want we zien maar liefst drie keer zo’n grote knager op enige afstand van onze boot. Het dier herkenbaar op de foto krijgen lukt vrijwel niet, met al die mensen die elkaar verdringen om niks te missen en het gegeven dat het dier maar even in beeld is voordat het onder water verdwijnt.

Maar goed, hieronder kun je hem net zien zitten tegen de kant aan, in het midden, achter dat verticale takje….

Bever, net wel/niet zichtbaar

Alsof het allemaal niet op kon zagen we ook nog een zeearend wegvliegen en – heel in de verte – een visarend. Dan wordt zo’n bruine kiekendief die over een rietveld scheerde bijna gewoon, net als die lepelaars boven de boot.

Beverburcht in het riet langs de kant

Op de terugweg wordt het al gauw te schemerig om veel te kunnen zien, maar ook zonder dieren is de Biesbosch prachtig als de zon in de verte ondergaat en de wereld kleiner en kleiner wordt.

Avond in de Biesbosch
Nijlgans op dode tak, een exoot die soms in de Biesbosch met de zeearend concurreert om nestruimte

Hele kleine paddenstoeltjes

In een kweekbak op de vensterbank in mijn keuken groeien hele kleine paddenstoeltjes. De sporen zaten wellicht al in de potgrond die ik gebruikt heb, of ze zijn komen aanwaaien ergens vandaan.

Ze zijn misschien 9 millimeter hoog. De zwammetjes komen ’s avonds op; de andere ochtend staat er alleen nog een dun steeltje….

In de bak heb ik trouwens Nachtschone gezaaid, een makkelijke tuinplant die ’s avonds en ’s nachts bloeit – vandaar die naam. Ik heb de witbloeiende variant; het zaad kreeg ik van mijn buurman 🙂

Schaap en kauwtje

Op de dijk achter ons huis lopen schapen; behalve meeuwen en mussen zie je in ons dorp aan zee ook heel veel kauwtjes.

Laatst zag ik vanuit mijn slaapkamerraam hoe een kauwtje op de kop van een schaap zat. De vogel pikte met zijn snavel in de vacht van het schaap en de laatste leek dat prima te vinden.

Ik veronderstel dat het kauwtje, op zoek naar voedsel, de kop van het schaap reinigde van allerlei parasieten, wormen en wormeneitjes. Hoe dan ook, het schaap liet alles toe en leek er zelfs van te genieten.

Een mooi gezicht vond ik het en een beetje Afrika in Nederland, want het deed me herinneren aan natuurdocumentaires over de Afrikaanse savanne, met beelden van koereigers op de lichamen van buffels en ander groot wild.

Krokussen tussen het onkruid

Op maandagochtend schoffel ik samen met enkele collega’s een totaal verwaarloosd stuk plantsoen in Ter Heijde. Het is zwaar werk – als ik het alleen had moeten doen was het boven mijn macht gegaan.

Om een uur of tien wordt het stralend zonnig, met een strakblauwe lucht en bijna geen zuchtje wind, een unicum in dit kustdorp.

Op de nok van het dak van de woning aan de overzijde van de straat tokkelen spreeuwen.
Een koerende Turkse tortel zit ernaast.
Ik hoor een paar kauwtjes in de buurt.

En tussen het onkruid in het plantsoen bloeien de krokussen, als een metafoor. Schoonheid wordt pas echt goed zichtbaar tussen lelijkheid, als een zonnestraal tussen opeengepakte regenwolken.
Een beetje troost, voor wie het zien wil – al schudt in Turkije de aarde en sterven duizenden mensen.
Maar dat is daar en niet hier….

Bloeiende gaspeldoorn

Ik dacht van de week bloeiende brem te zien in de plantsoenen van Monster. Ik dacht: dat is wel erg vroeg, eind januari. Ik dacht aan klimaatverandering, maar ik dacht helemaal verkeerd: het was geen brem maar gaspeldoorn en die bloeit vaak in de wintermaanden al, niks bijzonders dus.

Gaspeldoorn is een inheemse struik, waarvan de bladeren gereduceerd zijn tot scherpe doorns. Die doorns werden in de middeleeuwen gebruikt als speld om kleding dicht te maken. Hij behoort bij de vlinderbloemigen; of de bloemen in het voorjaar insecten aantrekken weet ik eigenlijk niet.

Het verschil tussen gaspeldoorn en brem zit hem vooral in de scherpe doorns die alleen de eerstgenoemde soort heeft. En brem bloeit pas in de lente …..

Dansende bomen

Het Speulderbos op de Veluwe tussen Garderen en Ermelo wordt wel ‘Het Bos van de dansende bomen’ genoemd. En dat vanwege de vele kromme, spichtige bomen die op sommige plekken in het bos bij elkaar staan. Men heeft hier in het verleden de mooie rechte stammen gekapt voor gebruik als timmerhout en de kromme laten staan, dan krijg je dat….

Welnu, met een beetje fantasie en niet al teveel licht lijkt het net of die kromme bomen bewegen, dansen. Vandaar dus die naam…

Hieronder een voorbeeld van zo’n stukje bos, dichtbij de vakantiewoning in Garderen waar wij vorige week verbleven:

Het gaat dus in feite om hele armetierige bospercelen, met weinig ondergroei ook volgens mij. Veel stammen waren bezet door paddenstoelen, een zeker teken dat ze dood of bijna dood waren. Ik hoorde er de roep van de boomklever, verder werd de stilte vooral doorbroken door verkeer in de omgeving en het jankende geluid van een zaagmachine die een stuk verderop het bos aan het uitdunnen was.

Maar gelukkig zagen we op de Veluwe ook heel andere bomen, zoals bovenstaande beuken langs een laantje in de Kroondomeinen. Je kunt daar prachtig wandelen trouwens. Vanuit Uddel voert de Aardhuisweg er dwars doorheen; onderweg zijn er parkeerplaatsen met aanliggende wandelpaden. Hieronder een foto van zo’n mooi wandelpad.

Bijna kerst…

Het is bijna kerst, maar het stamroosje in mijn tuin bloeit nog steeds. Kareltje, de haan van metaal die ik een tijdje terug tijdens mijn werk in een plantsoen vond, kijkt belangstellend toe 🙂

Afgelopen week zag ik al een bloeiend sneeuwklokje in een plantsoen, de eerste van dit winterseizoen. Misschien moeten we die naam ‘sneeuw’klokje gaan veranderen in ‘oudejaarsklokje’ of iets dergelijks??

Ieniemini klein beessie

Een ieniemini klein beessie is het, de schildwants die ik zag zitten op een bloem van kattenkruid:

Meer dan 5 millimeter was hij of zij niet, heel klein dus. Het schepseltje zal zich misschien voeden met sappen uit de bladeren van de plant. Of hij jaagt op insecten die nóg kleiner zijn, want sommige schildwantsen zijn rovers.

Enfin, als straks de temperatuur naar beneden gaat en de dagen korter worden, zal het afgelopen zijn met dit fragiele leventje. Maar volgend voorjaar begint alles opnieuw en worden er schildwantsen geboren uit eitjes die dit jaar gelegd zijn.