Lotsbestemming

De ‘Dagelijkse Schrijfopdracht’ op het dashboard van mijn blog luidde gisteren:

Geloof je in de lotsbestemming?

Volgens mij is het woordje ‘de’ teveel in deze zin. ‘Geloof je in lotsbestemming’ is de correcte vraag.

Maar wat een vraag! Ik ben geboren en getogen op de BibleBelt en daarom zeer vertrouwd met het begrip Dubbele Predestinatie. Dit betekent dat God van te voren bepaald heeft wie er in de hemel komen en wie in de hel. Je lotsbestemming ligt hier dus voor eeuwig vast.

Woorden en gedachten schieten tekort als je over dit idee verder nadenkt. De mens is binnen deze opvatting volkomen onvrij en volkomen machteloos. God bepaald alles, de mens heeft niets in te brengen. En wat je doet tijdens je leven, welke beslissingen je ook neemt – alles staat van te voren vast. Zo stond ook de zondeval van Adam en Eva van te voren vast, God had bepaald dat het zou gebeuren en het gebeurde…..

Maar waar is dan de vrije wil van de mens? En wat is de zin van het alles? Laat ik erover ophouden, want mijn verstand schiet hier hopeloos tekort.

Het is trouwens wel typerend dat ik bij het woord lotsbestemming gelijk denk aan eeuwige lotsbestemming en niet aan een tijdelijk lot, aan geluk of ongeluk hier op aarde. Tja, dat zijn mijn christelijke roots, waarbij het leven snel voorbijgaat en ‘de dood ieder uur wenkt’ om een psalm te citeren, en daarna komt de eeuwigheid…..

Maar om een lang verhaal kort te maken, mijn antwoord op de vraag in de schrijfopdracht luidt:

Ik weet het niet! Ik heb geen idee! Het gaat mijn verstand te boven, ik moet het maar laten rusten.

Ik laat de vraag dus onbeantwoord.