Daar! Een Bever!!

Zaterdagavond, tussen acht en half negen: we zijn eigenlijk nog maar net onderweg als een van de twee gidsen naar de kant wijst: Daar! Een bever!!

We zijn Fluisterend op zoek naar Bevers‘ in de Biesbosch bij Dordrecht, een activiteit van het Biesboschcentrum aldaar. A raison van 18 euro de man neem je plaats aan boord van een ‘fluisterboot’ die je in zo’n twee-en-een-half uur een deel van de Biesbosch laat zien met daarbij de kans om bevers te spotten.

En ja, we krijgen waar voor ons geld, want we zien maar liefst drie keer zo’n grote knager op enige afstand van onze boot. Het dier herkenbaar op de foto krijgen lukt vrijwel niet, met al die mensen die elkaar verdringen om niks te missen en het gegeven dat het dier maar even in beeld is voordat het onder water verdwijnt.

Maar goed, hieronder kun je hem net zien zitten tegen de kant aan, in het midden, achter dat verticale takje….

Bever, net wel/niet zichtbaar

Alsof het allemaal niet op kon zagen we ook nog een zeearend wegvliegen en – heel in de verte – een visarend. Dan wordt zo’n bruine kiekendief die over een rietveld scheerde bijna gewoon, net als die lepelaars boven de boot.

Beverburcht in het riet langs de kant

Op de terugweg wordt het al gauw te schemerig om veel te kunnen zien, maar ook zonder dieren is de Biesbosch prachtig als de zon in de verte ondergaat en de wereld kleiner en kleiner wordt.

Avond in de Biesbosch
Nijlgans op dode tak, een exoot die soms in de Biesbosch met de zeearend concurreert om nestruimte

Duivennest op mijn werkplek

Ik moest op mijn werkplek – een boomkwekerij – een leiboom snoeien, maar toen ik op de ladder stond zag ik een duivennest met twee jonkies erin op één van de takken:

De achterste van de twee was niet onder de indruk van mijn verschijning: hij probeerde mij weg te jagen door met zijn snavel hakkende bewegingen in mijn richting te maken 🙂

Na het maken van de foto ben ik de ladder afgedaald, heb mijn spullen opgepakt en ben vertrokken. Dat snoeien komt later wel een keertje…..

Kneu in het duin

Ik spotte een kneu in een paar struiken naast de strandopgang hier in Ter Heijde. Hij bleef net lang genoeg zitten om een paar foto’s te kunnen maken 🙂 .

Kneu, mannetje, Strandopgang Ter Heijde

De kneu is een vogel die tot de vinkenfamilie behoort. Hij is van boven bruinachtig met een grijze kop, van onderen lichter van kleur, met een zweem van rozerood op de borst. Alsof de hemelse Kunstschilder met zijn kwast even snel een veegje roze aanbracht op die plek, om het geheel wat kleurrijker te maken.

We hebben het overigens over de mannetjes in het broedseizoen, de vrouwtjes missen de kleur. De mannetjes hebben ook nog een roze petje, maar die is niet goed zichtbaar op de foto’s.

Even later verjoeg een windvlaag de vogel van zijn plek…

Aalscholvers en boshyacinten

Op Koningsdag een fijne wandeling gemaakt door het binnenduin tussen Den Haag en Monster. Want oranjefeesten en vrijmarkten zijn aan mij niet besteed….

In het Hyacintenbos bloeiden de boshyacinten onder de eikenbomen in blauw met een enkele witte ertussen voor de variatie.

Alsof dat nog niet mooi genoeg was, zag ik ook bloeiende lelietjes-van-dalen en salomonszegel. Van de laatste moesten de bloemen nog open gaan, trouwens…..

Lelietje-van-dalen
Salomonszegel

En ik hoorde nachtegalen zingen, overal, in het bos en in het open duin. Daar word ik nou blij van 🙂 .

Verderop in de aalscholverkolonie in het Solleveld werd druk gewerkt aan de versterking van de nesten en het bebroeden van de eieren. Er hing een penetrante vislucht alsof je door de visafslag van Scheveningen loopt….

Aalscholvers in zwart-wit in de dode takken van een boom. De takken gaan dood door de uitwerpselen van de vogels.
Op en bij het nest….

De aalscholvers foerageren aan zee, slechts een klein stukje verder. Met hun buit zijn ze dan in no time terug op het nest.

Ik volgde het pad door het Solleveld en kwam meer boshyacinten tegen. En ik hoorde fitissen fluiten. En een zwartkop. Een paartje grauwe ganzen vloog rauwe kreten slakend over mijn hoofd. Mijn Koningsdag kon niet meer stuk…

Puttertjes

Op een regenachtige, sombere dinsdagwintermiddag zag ik een troepje putters langs een akkerrand in de omgeving van ons vakantiehuis. Ze waren vermoedelijk uit op de zaden die nog overgebleven waren in de dode plantenstengels langs de akkerrand. Soms vlogen ze naar de bosrand aan de andere kant van het pad dat akker en bos van elkaar scheidde en zag je ze tussen de naalden van de grove dennen die daar stonden.

Het was eigenlijk te donker om de zoom van mijn camera te gebruiken. Toch maar wat geprobeerd, met bovenstaande resultaten.

Dode visjes en spreeuwenzwermen

Na de lunch met de honden naar het strand op een moment dat het even droog is.

De wind in de rug richting Kijkduin, dat loopt lekker. Vrijwel geen andere mensen, dat loopt nóg beter….
Dode visjes bij de vloedlijn, allemaal van dezelfde soort en hetzelfde kleine formaat. Misschien bijvangst van een vissersschip??

Ik zie een spreeuwenzwerm boven de zeereep, zwierend en zwaaiend. Het ene moment verdwenen in de kom van een duin en dan weer omhoog de lucht in. Voortdurend veranderend: van langgerekt tot bol, krimpend en uitdijend.

Wat is de functie van dergelijk gedrag eigenlijk? Social bonding misschien, samen je vleugelspieren sterk houden? Of is het gewoon een soort speelsheid?
Eten spreeuwen trouwend duindoornbessen?? Want die zijn er genoeg momenteel, dus dat zou een verklaring kunnen zijn voor hun aanwezigheid in de duinen.

Ik zie voetstappen voor me uit in het zand. Niets zo vluchtig als dat – het water en de wind wissen ze spoedig.
Even een spoor, een blijk van aanwezigheid en dan is het weg, foetsie.
Een metafoor misschien voor ons vluchtige bestaan op deze aarde??

Midweek Achterhoek (3)

Meer vogels op het park

Dat was een gelukje: een bonte specht ging net op een vooruitstekende tak zitten in een boom vlakbij het huisje, toen ik mijn camera in de aanslag had. Ik moest flink inzoomen voor een redelijke foto, maar goed, ik heb hem! Hieronder poseert hij twee keer.

Badderende mussen

Lunchtijd is blijkbaar baddertijd bij de huismussen hier in de tuin, want ze vlogen vanmiddag rond twaalf uur af en aan en verdrongen elkaar rond de waterbak.

Ik genoot ervan in mijn tuinstoel op enkele meters afstand en voelde me rijk met mijn tuin en de levende have daarin. Alleen jammer dat mijn smartphone geen scherpere foto’s maakt…

Effe weg (3) wadvogels

Vanochtend, een uur of negen achter de waddendijk op Texel: hoog water, een lage zon erboven, grote groepen vogels laten zich meedrijven. Veel, heel veel rotganzen, het ‘Rot, rot, rot’ klinkt overal. Smienten dichtbij de kant maar bijna alle foto’s die ik maak, zijn onscherp of te donker. Hieronder een paar die ik met een bewerkingsprogramma nog een beetje kon opwaarderen.

Vogels op het water, vooral rotganzen
Rotganzen – witte streep in de nek, zwart lijf, witte achterkant
Smienten langs de kant
Smient van dichtbij