Schaap en kauwtje

Op de dijk achter ons huis lopen schapen; behalve meeuwen en mussen zie je in ons dorp aan zee ook heel veel kauwtjes.

Laatst zag ik vanuit mijn slaapkamerraam hoe een kauwtje op de kop van een schaap zat. De vogel pikte met zijn snavel in de vacht van het schaap en de laatste leek dat prima te vinden.

Ik veronderstel dat het kauwtje, op zoek naar voedsel, de kop van het schaap reinigde van allerlei parasieten, wormen en wormeneitjes. Hoe dan ook, het schaap liet alles toe en leek er zelfs van te genieten.

Een mooi gezicht vond ik het en een beetje Afrika in Nederland, want het deed me herinneren aan natuurdocumentaires over de Afrikaanse savanne, met beelden van koereigers op de lichamen van buffels en ander groot wild.

Krokussen tussen het onkruid

Op maandagochtend schoffel ik samen met enkele collega’s een totaal verwaarloosd stuk plantsoen in Ter Heijde. Het is zwaar werk – als ik het alleen had moeten doen was het boven mijn macht gegaan.

Om een uur of tien wordt het stralend zonnig, met een strakblauwe lucht en bijna geen zuchtje wind, een unicum in dit kustdorp.

Op de nok van het dak van de woning aan de overzijde van de straat tokkelen spreeuwen.
Een koerende Turkse tortel zit ernaast.
Ik hoor een paar kauwtjes in de buurt.

En tussen het onkruid in het plantsoen bloeien de krokussen, als een metafoor. Schoonheid wordt pas echt goed zichtbaar tussen lelijkheid, als een zonnestraal tussen opeengepakte regenwolken.
Een beetje troost, voor wie het zien wil – al schudt in Turkije de aarde en sterven duizenden mensen.
Maar dat is daar en niet hier….

Regenboog boven mijn huis

Er stond gisteren een mooie regenboog pal boven mijn dorp Ter Heijde en daarmee ook boven het rijtje huizen waar mijn woning deel van uitmaakt (zichtbaar op de foto links van het midden).

Zo’n regenboog vervaagt altijd weer snel. Gelukkig was een kennis van mijn vrouw er snel bij om deze foto te maken en hem ons toe te sturen.

Volgens de bijbel en andere bronnen is de regenboog een teken aan de hemel dat God na de Zondvloed ingesteld heeft. Hij verzekerd ons hiermee dat hij de aarde nooit meer door een watervloed zal verwoesten.

Bij orthodoxe joden is het gebruikelijk om bij het zien van een regenboog een zegengebed uit te spreken, als een antwoord op Gods belofte van trouw aan de mens. Dat zouden christenen misschien ook moeten doen….

Zonsondergang

Een hele mooie zonsondergang gisteravond hier in Ter Heijde, met een zon die vanachter een scherm van stapelwolken wegzonk in zee. Het is was binnen een paar minuten voorbij, ik was net op tijd voor een foto…..

Tuinman in mijn eigen woonplaats

Vorige week donderdag ben ik begonnen aan een nieuwe job. In dienst van een hoveniersbedrijf dat het groenonderhoud in 3 woonkernen in het Westland heeft aangenomen, onderhoud ik nu het groen in mijn eigen woonplaats Ter Heijde en een deel van het aangrenzende Monster.

In de intense hitte en de drukte van toeristen en dagjesmensen schoffelde ik die eerste dagen de plantsoentjes in de straten van mijn dorp aan zee. De door mijn leidinggevende verstrekte platte schoffel bleek overigens absoluut niet toereikend te zijn voor zijn taak in een door extreme droogte zo hard als beton geworden zandgrond, waardoor ik mijzelf moest forceren om mijn werk gedaan te krijgen….

Maar ja, je krijgt ervoor betaald, dus je gaat door. Ik zal mijn baas binnenkort om een ander type schoffel vragen, eentje met een punt eraan, anders blaas ik mezelf nog op, ik word tenslotte 61 dit jaar 😦 .

Het op de foto hierboven afgebeelde kerkplein is in ieder geval schoon en dat is maar goed ook, want het staat op de plattegrond die ik van de baas ontvangen heb ingekleurd als ‘Onderhoudsniveau 1’, wat betekent: spic en span, geen onkruid toegestaan. Welnu, dat laatste is inmiddels een feit…..

Spreeuwen op de dakrand

Toen ik vanochtend in de tuin bezig was streek een zwerm spreeuwen kortstondig neer op de nok van het dak. Kibbelend om het beste plekkie (‘schuif eens een stukje op!’), de veren poetsend, naar de lucht en naar de buurman loerend – bleven ze een paar minuten zitten, waarna de zwerm uit elkaar viel.

Ik heb het gefilmd, het resultaat zie je hieronder. Je hoort alleen nauwelijks geluid en da’s jammer. Dus je moet het geluid van zo’n honderd spreeuwen erbij denken voor het juiste plaatje….

The best things in Life are for free

The best things in life are for free, zegt men. Wel, dit principe geldt zeker voor mijn tuin, want de plant die het mooist bloeit is er eentje die ik nooit zelf geplant heb, maar die ik gratis kreeg toen ik deze woning betrok….

Het gaat om de nachtschone (Mirabilis jalapa), hierboven op foto. Zoals de naam al doet vermoeden, bloeit de plant met name ’s nachts, dat wil zeggen: rond vier uur ’s middags gaan de bloemen open om zich de de volgende ochtend pas weer te sluiten. Vanwege die openingstijd heet hij ook wel ‘four o clocks’ en ‘teatime plant’.

Het is een buitengewoon makkelijke plant die wellicht door een vorige huurder van onze woning in de tuin gezet is en nu elk jaar uit zichzelf terugkomt. Hij woekert nogal, dus aan het eind van het seizoen steek ik hele stukken weg – waarop de nachtschone het jaar daarop vrolijk terugkomt. En even zo vrolijk pronkt met paarsachtig rode bloemen, een zomer lang. En dat gratis en voor niks….

Regen na droogte

Na de extreme droogte van afgelopen maanden vult de regenmeter in mijn tuin zich weer in rap tempo. Hij staat inmiddels op 31 mm neerslag en er komt waarschijnlijk nog meer bij vandaag.

31 millimeter regen is 31 liter water op één vierkante meter. Da’s best veel! Tot vandaag was mijn woonplaats Ter Heijde aan Zee een van de droogste plekken van ons land. En nu valt er heel veel regen in één keer. Kan de natuur zich herstellen. Maar planten die dood zijn gegaan door de droogte blijven dood natuurlijk…. 😦

Honingbij en steenhommel

Laatst blogde ik hier al over de behangersbijen in mijn tuin (hier), in onderstaande blogpost wil ik het over twee andere insecten hebben die mijn plekkie met een bezoek vereerden, namelijk de honingbij en de steenhommel.

Een honingbij vloog van de week op de bloemen van de rode zonnehoed in mijn tuin, die overigens een witte variëteit is van deze plant, maar dit terzijde…

Op de foto hieronder zie je twee gele klompjes zitten onder de vleugels van het insect. Dit zijn zogenaamde ‘pollenkorfjes’ aan de achterpoten waarin de bij het verzamelde stuifmeel opslaat. Zo neemt hij het voedsel voor zijn nageslacht en zichzelf mee naar het nest, waar hij het afstaat aan de daar aanwezige jonge bijen die het verder verwerken…

Honingbij op rode zonnehoed met stuifmeelklompjes aan de achterpoten

Ik zag op het zelfde plekje in mijn tuin ook een vrouwtje steenhommel foerageren, goed herkenbaar aan de zwarte haren op het lichaam, begrensd door een opvallende oranje achterlijfspunt. De mannetjes van deze soort hebben overigens gele banden op het bovenlijf en gele haren op de kop. Steenhommels nestelen vaak onder stenen, vandaar dus die naam. Weer wat geleerd…. 🙂 .

Steenhommelvrouwtje op de bloem van een ooievaarsbek

On the beach/Op het strand

Er lag een dode Jan van Gent op het strand en ik vroeg me af waar de vogel vandaan kwam – is ie ergens in Schotland van een klif in de zee gestort en daarna met de stromingen hiernaartoe gevoerd? Ik zal het vermoedelijk nooit weten.

Dode Jan van Gent

De Reddingsbrigade van Ter Heijde was in de buurt aan het oefenen, zoals meestal op zaterdagochtend. De reddingsboot bevond zich in zee, een aantal vrijwilligers stond langs de kant toe te kijken.

K.N.R.M. afdeling Ter Heijde op oefening

Verder op het strand:

** de gebruikelijke mensen-met-hond (folks like me, zal ik maar zeggen),
** stevig doorstappende wandelaars,
** meeuwen op de golfbrekers,
** blauwe zee en blauwe lucht,
** westenwind.

De terreinwagens van strandtenthouders, toezichthoudend personeel en anderen noem ik even apart. Met loslopende honden moet je soms uitkijken voor die gasten, want ze rijden vaak hard 😦 .