Klein (foto)verslag van een klusje op de volkstuin (1)

Een kassabon van de Gamma: 6 palen, 6 planken en een beetje tuinaarde….bijna alles voor een aardbeienbak op mijn volkstuin.

Qua lengte past het net in de auto….

Dus dit is niet nodig!

De locatie: een omgespit stukje land op mijn volkstuin, tussen de boerenkool en een eerder (gebrekkig) geconstrueerde koude bak in.

Het begin: 6 paaltjes met een rubberen hamer in de grond geslagen en een aantal lossen planken er om heen. Ik wilde de planken vastschroeven aan de paaltjes, maar er bleken geen goede schroeven aanwezig….dan maar een bosje spijkers  uit mijn klusbox gepakt, lekker makkelijk en snel! Maar eerst even de kluiten geëgaliseerd met een hark.

Een voorlopig einde van de klus: op de kassabon is te lezen dat ik ZES planken heb gekocht, terwijl ik er ACHT nodig heb….enfin, ik heb van de nood een deugd gemaakt en alvast via de open kant een paar kruiwagens grond naar binnen gereden, want de bak moet natuurlijk nog opgevuld worden met goede tuingrond. Wordt binnenkort vervolgd….

 

Reageren? Het reactieformulier staat hieronder!

 

Name(vereist)

Email(vereist)

Website

Comment(vereist)

Verstuur

Δ

 

 

Op de volkstuin

Doorgeschoten broccoli

Idem

Boerenkool van bovenaf met dauwdruppels

 

Spruitjes

Je eigen groenten telen is soms geduld oefenen, veel geduld.

Spruitjes aan mijn spruitkoolplanten

Neem nou spruitkool: er gaan echt maanden overheen voordat je de eerste spruitjes in de bladoksels van de planten ziet verschijnen. En al die tijd neemt het gewas een hoop ruimte in beslag, vraagt om water tijdens droge periodes en om bescherming tegen de rondfladderende koolwitjes die niks liever willen dan eitjes leggen aan de onderzijde van de bladeren – waaruit dan vervolgens rupsen komen die de planten kaalvreten.

Maar toch: als je de tijd ervoor neemt zie je op een gegeven moment de eerste spruitjes verschijnen en groeien en kun je even later gaan oogsten. En smaak je toch de voldoening van zelf verbouwde groente, als je maar geduld hebt.

Spruitkoolplanten op mijn volkstuin

 

De oogst van vandaag

 

De oogst van vandaag: broccoli, worteltjes, Chinese boontjes, aardbeien en bramen.
Zo heb je wat aan je volkstuin….

De volkstuin: uien en aardbeien

 

Uien aan een touwtje, zo laat je ze drogen

De volkstuin die we sinds 1 januari van dit jaar hebben, levert momenteel vooral veel bramen op. Mijn vrouw is er blij mee, ze verwerkt ze tot jam en sap.
De doordragende aardbeien gaven één keer een hausse en daarna kleine beetjes tegelijk. Vandaag had ik op die manier ook weer een handje:

Een handje aardbeien. Wie het kleine niet eert….

 

De uien leveren vanwege de droogte een bescheiden oogst op dit jaar. Maar het bosje dat ik op bovenstaande foto heb opgehangen om te drogen, is gelukkig niet alles. Er komt nog meer.
De wortelen zijn krom, maar wel eetbaar. Ik zit op kleigrond die blijkbaar te ondoorlatend is om een mooie rechte peen te maken.
De boerenkool, spruiten en broccoli groeien als….kool. Maar de broccoli schiet gauw in bloei en dan heb je er niks meer aan. En de andere soorten zijn natuurlijk voor de winter. De boerenkool zou je al kunnen eten, de spruiten produceren op dit moment alleen nog maar blad, maar dat is normaal, geloof ik.
Kropsla zaai ik thuis voor in potjes, als de plantjes groot genoeg zijn plant ik ze over in de tuin. Ze groeien snel op deze grond.

Met die warmte en droogte moet ik vrijwel elke dag erheen om water te geven en het einde is nog niet in zicht. Maar verder beleef ik vooral plezier aan onze tuin!

 

De week

De week na huwelijk en huwelijksreis moet ik weer in het ritme komen van werk en andere verplichtingen. Er zijn weer allerhande dingen die aandacht vragen: afspraken, telefoontjes, mailtjes die beantwoord dienen te worden, rekeningen die om betaling vragen.

De jaarnota van het energiebedrijf valt onverwacht hoog uit en we spreken af om de verwarming elke avond een uur voor bedtijd al op de nachtstand te zetten. Nadere bestudering van de factuur leert trouwens dat energiebelasting en btw bij elkaar opgeteld meer geld vragen dan het energieverbruik an sich. Ik ben een melkkoe van de overheid…

Mijn vaste klanten willen de tuin gedaan hebben. De maand oktober is inmiddels al volgeboekt; ik moet oppassen niet teveel hooi op mijn vork te nemen, mijn energievoorraad is beperkt. Maandag, dinsdag en donderdag zijn voor de baas en dan resteert alleen de vrijdag nog voor dit soort klussen, want de woensdag is om bij te tanken.

De volkstuin levert weinig meer op, de aardbeienplanten zijn bijna afgedragen, de spruitkool geeft vooralsnog alleen blad en geen spruitjes. De herfstasters staan mooi te bloeien, dat dan weer wel….

Herfstasters

Geen paradijs

Droog en tamelijk zonnig vandaag, dus goed weer voor de volkstuin! De aardbeien moeten geplukt en de border geschoffeld, maar er ‘moet’ vooral in de tuinstoel genoten worden van de rust, de ruimte, de vogels, de insecten, de bloemen….

Helaas is rust een betrekkelijk begrip op ons volkstuincomplex. Want het gebruik van machines is tot het begin van de middag toegestaan, dus als je in de ochtend arriveert hoor je overal om je heen de zware brom van grasmaaiers, de hoge, nerveuze toon van grastrimmers en het geloei van een enkele bladblazer. Om nog maar te zwijgen van oeverloos geklets op gehoorsafstand door twee of meerdere tuineigenaren die veel te bespreken hebben (meestal vrouwen), soms afgewisseld door schaterend gelach of andere uitingen van levensvreugde.

En die tijdslimiet die ik hierboven noemde wordt door sommigen brutaalweg genegeerd, met name als er geen bestuursleden in de buurt zijn.

Dus het ‘genieten van de rust’ slaat vaak om in irritatie over het asociale gedrag van anderen en stress is daar weer het gevolg van.

Nee, zo’n volkstuin is geen hof van Eden en zal het ook nooit worden. Dát paradijs zijn we trouwens lang geleden al kwijtgeraakt. Maar we willen het zó graag terug dat we telkens weer proberen om ons eigen, kleine paradijsje te creëren. Maar dat mislukt meestal omdat andere mensen of bepaalde omstandigheden roet in het eten gooien. Zoals het voornoemde lawaai van anderen, of een slecht bewerkbare, zware grond in onze hof. Wat dat laatste betreft: we zitten hier op klei en dat blijft een gevecht wanneer je die met schop of schoffel te lijf gaat. Om moedeloos van te worden soms.

Nee, het is hier geen paradijs, maar de aardbeien smaken goed, dat gelukkig dan weer wel….

Het Paradijs – Jan Brueghel de Oudere

 

Vijver op de volkstuin

Vijver op mijn volkstuin…

Een tuinvijver gekocht via Marktplaats. Tweedehands natuurlijk, maar helemaal goed en een koopje. Ongeveer 1.30 meter lang, 1 meter breed en 50 cm. diep. Net groot genoeg voor een beginneling op vijvergebied.

Een paar dagen geleden heb ik hem ingegraven op mijn volkstuin en gelijk aangekleed met beplanting rondom: varens, schoenlappersplant, Astilbes en meer. De water- en oeverplanten komen volgend voorjaar.

En kijk: na twee dagen zwommen er al kikkers in het water! De vijver voldoet blijkbaar in een behoefte. Een goed begin….

Volkstuin

Zondagmiddag op de volkstuin. Westenwind die de hitte even verdrijft. Maar geen stilte, geen rust, nergens rust. Dit keer is het een evenement op afstand met iets van een lawaaiig aggregaat, een mannenstem die onverstaanbare dingen zegt versterkt door een luidspreker en soms muziek. Zelfs op een volkstuincomplex op een rustdag is het niet stil.

‘Omarm je probleem!’ – of zoiets. Kus de stok waarmee je geslagen wordt. Maar ík haat herrie en wil vogels horen, geen machinale geluiden.

Wilgenkatjes

De wilgentakken die ik een tijdje terug op mijn volkstuin in de grond gestopt heb, lopen uit en dragen katjes. Een mooi gezicht en een goedkope manier om aan haagplanten te komen….

De rucola die ik gezaaid heb in een bak, groeit goed – vorige week heb ik er een bescheiden hoeveelheid van geoogst. Lekker door een salade, met kropsla, komkommer en tomaten.

Kropsla heb ik trouwens ook gezaaid, thuis op de vensterbank achter het raam. Het zijn nu kleine kroppen, die buiten op de tuin in de volle grond verder moeten groeien tot de oogst.

Wortelen en uien zijn een goede combi: naast elkaar gezaaid in de grond zorgen de wortelen ervoor dat de uienvlieg wegblijft en de specifieke geur van uien verjaagd het ongedierte op de wortels. En onder een boogtunnel zoals bij mij staan ze beschut en wordt het lekker warm, zodat ze snel kiemen en groeien. Dat verwacht ik althans…