Op mijn werkplek in Wassenaar zat bovenstaande juveniele (= jonge) merel vlak bij me. Hij had de schuwheid van volwassen vogels blijkbaar nog niet aangeleerd en zag weinig kwaad in mij.
Dat vlekkenpatroon rondom de voorzijde van de romp is kenmerkend voor jonge merels. Uiteindelijk zal dit verdwijnen voor het egaal-zwart van een volwassen mannetje of het egaal bruin met een gevlekte borst van het vrouwtje.
Mooi, dat jonge grut! Hopelijk wordt hij/zij niet gepakt door een kat of een roofvogel. De natuur is hard wat dat betreft.
‘De natuur is verschrikkelijk mooi en verschrikkelijk wreed‘ zei Jan Terlouw een tijdje terug in een interview met Andries Knevel. Over de juistheid van het woord ‘wreed’ in dit verband kun je discussiëren, maar ik begrijp wat hij bedoeld. Ik zal nooit dat door myxomatose aangetaste konijn vergeten dat zich voortsleepte over een pad in het Noord-Hollands Duinreservaat, lang geleden. Of die jonge merel in een park in Den Haag wiens ogen uitgepikt waren door een torenvalk. De valk zat boven me in een boom te wachten tot ik doorliep en hij zijn werk af kon maken….
Jan Jaap's weblog 