Geloven als antidepressivum?

 

Volgens de godsdienstpsycholoog en theoloog dr. Sytze Ypma helpt geloven beter tegen depressies dan pillen. Het maandblad ‘Kerk in Den Haag’ interviewde hem.

‘Naar de therapeut gaan of medicijnen nemen is symptoombestrijding. Wanneer we zoeken naar de diepere oorzaken van depressies, komt als vanzelf religie in beeld.’

Volgens Ypma is het aan een kerkdienst deelnemen met een verzorgde liturgie ‘louterend voor de ziel.’ Bijbelse verhalen kunnen een medicinale werking hebben. Godsdienstige rituelen, zoals zingen, bidden en biechten, zorgen ervoor dat de mens een beweging maakt van het alledaagse naar het heilige. Mensen ontvangen nieuwe kracht en energie uit de Schriftwoorden. ‘Het wezenskenmerk van depressie ligt niet in de emotie, de droefheid of het gebrek aan een stofje, maar in de diepte van het innerlijk’. Geloven reikt volgens hem een alternatief aan. In het geloof wordt de mens weer enthousiast.

Geloof kan tot steun zijn bij het lijden, dat is zeker waar. Je kunt bij God terecht met al je problemen, het lezen van de bijbel geeft soms licht over moeilijke situaties, de dominee kan voor je bidden in de kerk en andere gemeenteleden leven met je mee.

 Toch mis ik iets in het verhaal van Ypma, alleen kan ik er niet goed de vinger op leggen.  Hij hecht misschien te veel waarde aan kerkgang, aan ‘rituelen’ die volgens mij, op zich niet zoveel doen voor iemand die depressief is. Zo iemand gaat naar de kerk, wordt even opgetild uit zijn alledaagse bestaan, maar gaat daarna weer naar huis, zonder dat er wezenlijk iets veranderd is.

 Pillen zijn wel degelijk belangrijk. Er zijn trouwe kerkgangers die lijden aan depressiviteit, bij tijden veel steun aan hun geloof kunnen hebben, maar toch ook medicijnen gebruiken. Verschillende familieleden van mij slikken antidepressiva en hebben daar veel baat bij. Ze zouden terugvallen in een depressie, als ze er mee zouden stoppen.

Naar een therapeut gaan is zeker geen ‘symptoombestrijding’, weet ik uit eigen ervaring. Praten met zo iemand helpt – hij reikt je dingen aan waardoor je verder kunt, waardoor je de draad van je leven weer op kunt pakken.

En tenslotte: iemand die in een depressie zit, zal niet zo gauw ‘enthousiast’ worden, volgens mij, al zijn bij God natuurlijk alle dingen mogelijk. Ypma houdt te weinig rekening met de gebroken werkelijkheid, die zich niet makkelijk veranderen laat, ook niet door christenen. Of heb ik het fout??